بیانیه شماره 3 ستاد 88

ومکرو مکرا.. و ا.. خیرالماکرین

ملت صف شکن و در صحنه ایران، حامیان آزادی، استقلال و آرمان های انقلاب ۵۷ و دوستداران رئیس جمهوری میرحسین موسوی

انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری با حضور ملتی که برای پاسداری از آرمان های انقلاب ۵۷ و قانون اساسی نظام مبتنی بر رای مردم به پا خواسته بودند می توانست سرنوشت ایران عزیز را در برآمدن آزادی و استقلال خویش به سوی آشتی ملی و اقتدار جهانی رهنمون کند و کشور را که در دوران دولت دروغ و ریا و تزویر با حضیض ذلت در صحنه خارجی و بی اعتمادی ملی در صحنه داخلی مواجه بود دوباره با اعتبار و سرشار از اعتماد نماید. امیدی که متاسفانه با کوتای مخلمین ارباب قدرت و اصحاب نخوت در اندک زمانی به یاس تبدیل شد و حجت را بر آنانی تمام کرد که انتظار خویش در پاسداری از رای ملت طلب می کردند.ما، یاران و یاوران شما ملت شریف ایران در ستاد ملی جوانان حامی خاتمی و موسوی (ستاد ۸۸)، همراه با دیگر گروه های حامی رئیس جمهوری منتخب، میرحسین موسوی، تمام تلاش خود را برای این پرشکوه تر برگزار شدن انتخابات به کار بسته بودیم تا اثبات نماییم سرنوشت نظام جمهوری اسلامی از دل صندوق های رای مردم ایران تعیین می شود. اما سناریوی خودکامگان از یک سو و آلت دست آنان از سوی دیگر به همراه بادمجان دور قاب چین هایی که حکم بر تکفیر یاران امام می دادند و برای این حکم نه تنها از ائمه معصوم و پیغمبر معظم یاد می نمودند، بلکه در وقاحتی آشکار، خدا را وارد معرکه دعوای جناحی خویش می کردند، همه و همه میدانی از صحنه جنگی را به تصویر می کشید که در نزد آنان تنها با خون قابل حل بود. این در حالی است که تمام حرف ما، یاران رئیس جمهوری میرحسین موسوی، اعتراض در سکوت و شکست حلقه دروغین دولتیان غاصب و دزدان رای ملت و دروغ گویان آمار دولت است.ما انتخابات برآمده از رای ملت در 22 خرداد 88 را تنها با ریاست جمهوری میرحسین موسوی، مشروع و مقبول می دانیم و هیچ گاه شرافت و حیثیت خودمان را در راه این دولت غصبی موجود که قصد دارد در مرداد ماه حکم تنفیض بگیرد نیز قربانی نخواهیم کرد. ما از شیوه های اعتراض رئیس جمهوری منتخب، میرحسین موسوی و کاندیدای باثبات، مهدی کروبی و همچنین اعتراضات رئیس جمهوری پیشین، سید محمد خاتمی، حمایت می کنیم و به اسباب اعتراف گیری که این روزها بنا را بر شیوه های زندان استالینی قرار داده اند هشدار می دهیم که آنچه مخالفان پیغمبر بر محمد مصطفی می کردند حیله و نیرنگی بود که در نهایت دامان خودشان را آلوده کرد و خداوند مکر آنان را بر خودشان بازگرداند. این سنت تاریخ است، هرچند اگر قرار باشد در یک بازآفرینی تاریخی توسط اصحاب ارتجاع، ا..اکبر مردم و حمل شمایل ائمه معصوم توسط یاران میرحسین در نظر برخی از خودفروختگان به قدرت، همان قرآن بر سر نیزه کردن یاران معاویه و عمروعاص تلقی شود. این به خواب رفتگان غافل هستند که آنکه قرآن بر سر نیزه می کرد سپاه و جبال و جبروت داشت که در برابر علی و یاران پیغمبر به هراس افتاده بود. اگر قرار باشد کسی امروز بازآفرین معاویه و دولت دروغ و نیرنگ وی باشد، مطمئناً او امیرحسین نیست که نه از سپر و نیزه داران و حکومت خودکامگان و سپاه تا بن و دندان مسلحان کامی گرفته است و نه ارباب ریا و تزویر چون عمروعاص های زمانه که مروجان دروغ و نیرنگ هستند، به حمایتش برخاسته اند و نه دینداران اهل تذبذب، هر روز و هر شب به تحسین و تمجیدش دست می زنند و در خواب خفتگی جهالت فرویش می برند. آنکه به روش مامون عباسی و وزیر نابکارش، فضل بن سهل، لباس علویان بر تن کرد تا خود را همراه جامعه ای که به میمنت حضور علی بن موسی الرضا، سبزپوش شده بود درآورد، همان کسی است که در فردای پیروزی دروغینش، شال سبز بر گردن انداخت و خود را سید خواند، باشد که سبزپوشان را یاران خویش بداند. غافل از اینکه اگر از مامون و معاویه نام نیکی در تاریخ باقی ماند از این فرومایگان نیز به نیکی یاد خواهد شد.

ستاد ملی جوانان حامی خاتمی و موسوی (ستاد ۸۸)